Ok, we gaan dus een documentaie maken waarin een acteur fungeert die we in allerlei bedachte adhd gerelateerde situaties brengen om zodoende binnen een beperkt aantal draaidagen een volledige documentaire te realiseren. Balancerend op de grens van fictie en realiteit.
Maar waar en hoe vind je zo gauw een geschikte acteur?
Geluidsman en editor Harro Henkemans maakte mij attent op een filmpje waarmee hij een aantal jaren geleden een prijs won: “De vleeseter”. Deze korte documentaire gaat over de tweeslachtige houding van mensen tegenover vleeseten. J., een vleeseter, koopt een koe en begeleidt haar naar de slacht. Tijdens dit proces ontstaat er een band tussen J. en de koe, Corry 61. J. twijfelt steeds meer aan zijn voornemen om Corry te gaan slachten.
Een originele invalshoek resulterend in een leuke film. Maar wat voor ons belangrijker was:
J. kon inderdaad, gezien zijn voorkomen en manier van doen, wel eens een geschikte acteur zijn voor onze adhd documentaire.
Hoe ongelovelijk geschikt bleek pas toen ik J. een tijdje later voor de eerste keer belde. Werkelijkheid en fictie raakten op onvoorziene schitterende wijze verweven.
Wat bleek namelijk. J. dacht al langere tijd dat hij wel eens adhd zou kunnen hebben en had zojuist een eerste adhd intakegesprek met een psychiater aangevraagd.
Voor ons een buitenkans. Mooier dan dit zouden we ons streven om op de grens van fictie en realiteit te balanceren nooit meer kunnen verbeelden.
Zonder nog verder te zoeken naar mogelijke alternatieven besloten we met J. in zee te gaan.
