Het zit erop.
Dertien draaidagen. Twaalf voor de 25 scènes van het scenario. Eén voor het buitenoptreden van de folklore Rajasthani muziekgroep uit Hamera. 223 slates en 692 takes. 212 figuranten en edelfiguranten. Drie kamelen en een baby kameel. Eenenveertig filmrollen van 10 minuten. Per persoon zo’n 156 uren op de set. Waarvan zo’n 95 uren in de felle brandende zon. Duizenden mensen die de opnames aanschouwd hebben, soms van enige afstand, meestal op voor ons Westerlingen vermoeiend aanraakbare afstand. Ik schat zo’n elf misverstanden tussen lokale productie en Nederlandse productie. Zo’n vijf misverstanden en onenigheden binnen de Nederlandse crew. Zo’n 225 biertjes en 4 flessen sterke drank na afloop van de verschillende draaidagen. Zo’n zes in de lucht hangende maar nooit doorzettende liefdesaffaires, ook al omdat de in aanmerking komende Indiase dames met name die van de Wardrobe afdeling, al uitgehuwelijkt bleken te zijn. Eén steen die bijna gegooid werd door een lid van een straatbende die het oneerlijk vond dat de concurrerende bende uit dezelfde straat wél door de productie betaald werd. Om dezelfde redenen één groep van zes wilde koeien die op ons afgestuurd werd en op het laatste moment nog gestopt kon worden. Eén zeer goed verdienende lokale casting director omdat van alle bedragen die aan de figuranten betaald werden de helft in zijn eigen zak verdween. Eén extreem boze lokale fixer omdat Karin het spel doorkreeg en daarom de lokale helpers rechtsreeks betaalde waardoor de lokale fixer níet in staat was de helft in zijn eigen zak te steken. Slechts één korte weblog bijdrage van mijn hand omdat de productie mij echt volledig in beslag nam. Zeven email-klachten dat mijn weblog gemist werd. Eén kater van een hele dag omdat ik bij de wrep-party vier glaasjes whisky van het Indiase merk “Black dog” dronk. Eén linnen pak op maat dat ik hier voor nog geen tachtig euro liet maken. Twee traditionele jurkjes voor mijn dochter die de uitgehuwelijkte wardrobe dame zo op mijn hotelkamer komt afleveren. Over twee dagen rijden Sander, Karin, Emanuel en ik per nachttrein naar Delhi. Over drie dagen nemen we daar het vliegtuig naar Delhi. Over vier dagen zie ik mijn vriendin en dochter weer.
Het zit erop.
Na zeven boeiende, hete, leerzame en vooral onvergetelijke weken.
I’m impressed, I must say. Really rarely do you encounter a blog that’s both educative and entertaining, and let me tell you, you may have hit the nail around the head. Your idea is outstanding; the catch is something that too few rrndividuals are speaking intelligently about. My organization is very happy that we came across this inside do a search for something regarding this.