Zo rond mei 2008 kreeg Pelicula het wat rustiger omdat de documentaire ‘Boer tot Boer – De stem van Ile a Morphil’ zijn voltooing naderde.
En toen vonden we het toch wel zonde dat we nog niets gedaan hadden met het geld dat Stichting Kinderpostzegels, De Hersenstichting en Stichting Voorzorg ons toegezegd hadden om een documentaire over ADHD te ontwikkelen. We realiseerden ons tegelijkertijd echter ook dat het totale bedrag van € 20.000 niet afdoende zou zijn om verschillende hoofdpersonen langere tijd met een (dure) cameraploeg te volgen in afwachting van een moment dat er iets gebeurt dat interessant voor de documentaire kon zijn.
Daarom besloten we het plan te herschrijven. En de documentaire niet op te bouwen rondom ‘echte’ mensen die iets te maken hebben met de adhd problematiek maar rondom een acteur. Het grote voordeel van een acteur is dat het mogelijk wordt situaties te laten naspelen, scènes van tevoren te scripten, bepaalde accenten te laten zetten en een humorlaag met het verhaal te integreren, bijvoorbeeld als de acteur het relaas van zijn zoektocht in zijn theatershow verwerkt.
Hierdoor zal de documentaire zich gaan afspelen op het subtiele grensgebied tussen fictie en realiteit. Een bijkomend voordeel van dit concept is dat het aantal draaidagen beperkt blijft, hetgeen de kosten zal drukken zodat we als het meezit binnen de genoemde € 20.000 kunnen blijven.
Deze vorm ‘tussen realiteit en fictie’ werd overigens al eerder door maker Joost Schrickx met succes toegepast, zoals bij de realisatie van een 10-delige serie over een Amsterdamse 4 Havo-klas, “17” (MTV) en de gedramatiseerde voorlichtingsfilm “Like Dolphins can swim” (Murekla BV) en bij het scenario van de series “Finals” (IDTV, BNN) en “Westside” (AT5).
Dit is echter de eerste keer dat hij op basis van dit concept een langere documentaire gaat maken.
Deze vorm zal ertoe bijdragen dat de documentaire aantrekkelijk en aansprekend zal zijn voor een grote groep mensen, en niet alleen voor direct betrokkenen. Hierdoor zal de documentaire – meer dan een voorlichtingsfilm – taboes doorbreken wat betreft de wijze waarop de samenleving over ADHD denkt en oordeelt.
En dat is de bedoeling!
