Joost Schrickx – Regisseur, scenarioschrijver, docent en columnist
Joost Schrickx, de stichter van Pelicula en de drijvende kracht erachter, werd in 1963 geboren in Hoorn.
Na zijn middelbareschool-tijd verhuisde hij naar Amsterdam, waar hij een propedeuse in natuurkunde haalde en een meester-titel in de rechten. Tijdens zijn studie zwierf hij 9 maanden rond in Noord en West-Afrika waarbij een binding met dit continent ontstond die nooit meer voorbij zou gaan. Ook werkte hij een aantal jaren in theater Carré waar zijn liefde voor visuele expressie werd aangewakkerd.
Na zijn studie rechten verbond Joost Schrickx zich aan het Instituut voor Informatica & Recht, van de Vrije Universiteit te Amsterdam, waar hij samen met collegae een juridisch expert-systeem ontwikkelde en daarover ook wetenschappelijke artikelen publiceerde. De liefde voor het schrijven bleef echter nog sluimerend.
Toen hem werd aangeboden te gaan promoveren besloot hij dat het niets voor hem was te lang op een en hetzelfde beperkte onderwerp geconcentreerd te zijn en wees daarom dit voorstel af. Tijd voor een nieuwe uitdaging.
Ondertussen volgde hij een aantal acteercursussen, op toneel en voor camera, en sloot hij zich aan bij een ambitieus amateur toneelgezelschap, Spotlicht.
In de jaren ’90, de periode na de val van de Berlijnse muur, werkte hij voor het Consultancy en Internet bedrijf AI Engineering. Hij werd hierbij manager van verschillende door de Europese Commissie gedefinieerde projecten die erop gericht waren de standaarden in het voormalige Oostblok op het niveau van die van de Europese Unie te brengen. Hij hield zich met name bezig met drugs informatie systemen en anti-witwas maatregelen. Later kreeg hij naast de Oostbloklanden ook Noord-Afrika onder zijn hoede, met name Tunesië. Iedereen had een hekel aan het schrijven van de lijvige voorstellen, tussenrapporten en eindrapporten die de Europese Commissie van haar consulenten eist. Behalve Joost Schrickx. Zo ontdekte hij zijn passie voor het schrijven.
In de avonduren volgde hij een opleiding aan Schrijversvakschool ’t Colofon en na vier jaar studeerde hij af als scenarioschrijver. Het vele, vele reizen begon hem ondertussen steeds meer tegen te staan en ook werd de samenwerking met het Oostblok meer en meer politiek geladen. Weer werd het in zijn ogen daarom tijd voor een rigoureuze nieuwe stap.
Hij nam ontslag als consulent.
Toen ging het opeens allemaal erg snel. Waterland Film & TV vroeg hem voor Teleac een serie over de Europese Unie te schrijven, immers zijn specialiteit. En daarna nog een serie over communicatiemiddelen. En met zijn vroegere docent aan ’t Colofon, Chris Houtman, schreef hij de toen spraakmakende serie Finals. Samen met Chris Houtman schreef hij eveneens de Amsterdamse reality-serie “West Side”. Via Chris Houtman kwam hij in contact met Sander Francken, voor wie hij een aantal succesvolle scenario’s schreef, zoals voor de documentaire “Dealing and Wheeling in small arms” en de korte speelfilms “Kennis voor het Leven”, “De plastic verzamelaar” en “Vader, dochter en dzo”. Uiteindelijk mondde de samenwerking met Sander Francken uit in een lange bioscoopfilm: BARDSONGS. Hoewel BARDSONGS vele internationale prijzen won, stokte na deze enorme productie het tweemanschap.
Ondertussen richtte Joost Schrickx samen met Alain Sadon het Internet veiling bedrijf Virtute op dat een aantal jaren veelbelovend draaide maar tijdens de eerste crisis in de Internetwereld te gronde ging. Alain werd seo (zoekmachine optimalisatie) expert. Nog steeds maakt Joost regelmatig gebruik van zijn waardevolle diensten. Deze betreffen met name het gebied van video seo: hoe kan een bedrijfsfilm ingezet worden om op het Internet positieve aandacht te trekken bij de juiste doelgroep.
Nooit te lang stilstaan: naast scenarioschrijven legde Joost Schrickx zich steeds meer toe op produceren en regisseren. Zijn eerste grote project op dit gebied was een 10-delige serie over een HAVO-klas die hij maakte voor The Box: “17”. Ook schreef, produceerde en co-regisseerde hij de documentaire “Boer tot boer – De stem van Ile à Morphil” en in 2010 realiseerde hij een spraakmakende documentaire over het onderwerp ADHD: DRUK. Sindsdien volgen de documentaire en andere videoproducties van zijn hand elkaar in snel tempo op. In 2013 alleen al realiseerde hij “Houdoe, luchtreiziger!”, een documentaire over drie generaties duivenmelkers (samen met Ludo Keeris) en Zwart Gat, een documentaire waarin hij vier mensen portretteert die lijden aan depressie.
Om geld te verdienen voor zijn gezin en om zijn langere projecten te financieren, maakt Joost Schrickx regelmatig ook bedrijfsfilms, voor klanten als overheid, investeringsmaatschappijen, stichtingen, etc. Een van zijn paradepaardjes daarbij is video seo of vseo.
Joost Schrickx geeft les in scenarioschrijven en film maken op Open Studio en fungeert als coach bij individuele filmprojecten.
Joost heeft een Angolese vriendin, Elsa. Samen met haar heeft hij twee dochtertjes, Rosalien Sara (6) en Melanie Christina (3). Van hen zal hij nooit genoeg krijgen.
