Gebruikmakend van een reusachtig archief aan nagelaten foto’s en brieven, daarbij stap voor stap de mysteries ontrafelend die hem omgeven, onthult de documentaire het korte avontuurlijke levensverhaal van de door liefde voor de natuur voortgedreven Haagse top-fotograaf en cineast Hugo Wilmar (1923 – 1957). Zo ontstaat tegelijkertijd een uniek inzicht in een aantal bijzondere episodes uit de wereldgeschiedenis tijdens het naoorlogse decennium. De rode draad door dit alles is de actuele vraag wat niet echt is en wat wel, wat fake is en wat betrouwbaar.
Zijn nagelaten levensverhaal begint middenin de tweede wereldoorlog in een rijtjeshuis in Den Haag. De bijziende en brildragende Hugo Wilmar is dan negentien jaar. De Arbeitseinsatz hangt hem boven het hoofd. Hij vlucht regelmatig de natuur in om daar wél mooie en kloppende plaatjes te vinden. En als die mooie plaatjes zich niet snel genoeg aandienen, went Hugo zich aan om zijn ideaalbeeld dan maar te ensceneren. Zo wint hij in die tijd een fotowedstrijd met een bijzondere foto van drie van zeer nabij gefotografeerde vogels waarbij de jury niet doorheeft dat het hier opgezette exemplaren betreft.
Als Engelandvaarder reist Hugo via een lange en gevaarlijke reis naar Engeland. Zijn bijziendheid is hem helaas slecht gezind. Eenmaal in Engeland zakt hij voor alle ogentesten en wordt ongeschikt geacht als vliegenier. Hugo weet vervolgens een plek te bemachtigen bij een prestigieuze opleiding tot oorlogsfotograaf in New York. Deze buitenkans verschaft hem een nieuwe levensmissie. De resterende jaren van zijn leven zal Hugo overal ter wereld de werkelijkheid vastleggen zoals hij die door zijn lens ziet of – als het plaatje hem of een van zijn opdrachtgevers niet bevalt – hoe hij die door zijn lens zou willen zien.
Als oorlogsfotograaf legt hij onder meer de strijd tussen onafhankelijkheidsstrijders en Nederlandse militairen in voormalig Nederlands-Indië vast. De voorlichtingsdienst in Nederland wil echter alleen zijn vriendelijke goed-nieuws plaatjes publiceren. Gefrustreerd zwaait Hugo af. Hij wordt fotojournalist voor Uitgeverij De Spaarnestad. Zijn roem stijgt dan snel door de schoonheid en technische perfectie van zijn beelden. De bewegende beelden van de opkomende televisie blijken echter een geduchte concurrent en Hugo’s werkgebied wordt steeds beperkter. Bovendien blijft hij onveranderd ambitieus in het worden van een specialist in het fotograferen van zijn grote liefde, de natuur. Hugo besluit daarom wederom naar Amerika, het land waarvan hij bij zijn eerdere bezoek de onbegrensde mogelijkheden heeft ontdekt, te verhuizen. Daar schrijft hij zich in voor een studie Wildlife Management aan de Universiteit van Wisconsin.
In Amerika leert Hugo zijn vrouw Mary kennen. Disney ziet in diezelfde periode in hem de ideale cameraman om ‘levensechte’ natuurfilms te realiseren. Hugo stelt zijn nieuwe opdrachtgever niet teleur. Zijn films raken en ontroeren miljoenen kijkers.
Niet lang voor zijn vrouw moet bevallen van hun tweede kind, reist Hugo voor een foto-opdracht door Peru. Een treinongeval kost hem het leven. Hij is dan pas 34 jaar. Zijn nalatenschap van tienduizenden foto’s, honderden brieven en artikelen en Academy Award winnende films getuigen blijvend van zijn niet aflatende behoefte de wereld te herscheppen naar zijn beeld.
Regie en scenario: Joost Schrickx
